Follow my blog with Bloglovin

Dream..

Σάββατο πρωί.. με θέα τα όμορφα λουλούδια μου και "μουσική" κάποια πουλάκια που τραγουδούν..
Εδώ και καιρό προσπαθώ να σκεφτώ τι να διαλέξω για την πρώτη μου ανάρτηση.. Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας μια εικόνα που έχει μείνει στο μυαλό μου εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου..

Σάββατο βράδυ.. Περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας.. το οποίο με τις εικόνες του.. τον τελευταίο καιρό είναι μια πηγή για άπειρες σκέψεις και συναισθήματα.. και έφτασα στην πλατεία Κολωνακίου.. Νομίζω έχει σημασία στην ιστορία το μέρος.. εκεί λοιπόν έπαιζε με τη λατέρνα του ένας γλυκύτατος κύριος.. με μια καλοκουρδισμένη και καθαρή λατέρνα.. και έβγαινε μια υπέροχη μελωδία.. περνούσαν διάφοροι γύρω του βιαστικοί, καλοντυμένοι.. κάποιοι του χαμογελούσαν.. κάποιοι άφηναν και κάτι στο καπελάκι του.. είχε μια ευχή για όλους και ένα τεράστιο χαμόγελο.. κάποια στιγμή που τον πλησίαζα.. σταμάτησε στο φανάρι ένα απορριμματοφόρο του Δήμου.. και τότε κατέβηκε ένας άνθρωπος από μέσα και έτρεξε να δώσει κάτι στον  κύριο με την Λατέρνα.. Με μια χαρά.. με έναν ενθουσιασμό.. "Να σαι καλά" του φώναξε και έτρεξε πίσω.. σαν να μη δούλευε εκείνη την ώρα.. σαν να ήταν ο πιο ξεκούραστος και χαρούμενος άνθρωπος!!

Αυτή η εικόνα μου έχει μείνει.. και είναι το δικό μου "όνειρο" για το σημερινό μας κόσμο.. αγάπη.. αλληλεγγύη.. και αισιοδοξία!! Η ζωή τελικά μπορεί να γίνει υπέροχη!!
Άννα